Bir laboratuvar bilimsel araştırma çalışmaları için gerekli bir yerdir. Dünya Sağlık Örgütü, biyolojik laboratuvarları biyolojik güvenlik seviyelerine (BSL) göre dört seviyeye ayırır: P1 (Koruma Seviye 1), P2, P3 ve P4, patojenitesi ve enfeksiyon risklerine göre. Dördüncü seviye, bulaşıcı patojenlerin çevreye salınmasını etkili bir şekilde önleyebilen ve araştırmacılar için güvenlik güvencesi sağlayabilen en yüksek biyogüvenlik seviyesidir.
P1-P4 laboratuvarının üstlenebileceği çalışma, güvenlik seviyesine göre de sınıflandırılır ve katı seviyeler düşükten yüksek seviyeye kadar değişir. Aşağıdakiler belirli derecelendirme gereksinimleridir:
P1 Laboratuvarı: Sağlıklı yetişkinler, hayvanlar ve bitkiler için patojenik faktörler olmadan insan vücuduna, hayvanlara ve bitkilere veya çevreye düşük zarar için uygun temel laboratuvar.
P2 Laboratuvarı: Temel laboratuvar, insanlara, hayvanlara, bitkilere veya çevreye orta veya potansiyel zarar veren patojenik faktörler için uygun. Sağlıklı yetişkinlere, hayvanlara ve çevreye ciddi zarar vermez ve etkili önleme ve tedavi önlemleri sağlar.
P3 Laboratuvarı: İnsanlara, hayvanlara, bitkilere veya doğrudan temas veya aerosoller yoluyla insanlara bulaşabilen çevreye veya hayvanlara, bitkilere ve çevreye son derece zararlı olan patojenik faktörlere iletilebilen çevreye uygun koruyucu bir laboratuvar. Genellikle önleyici ve terapötik önlemlere sahiptir.
P4 Laboratuvarı: İnsanlara, hayvanlara, bitkilere veya çevreye çok zararlı olan ve aerosol yolları aracılığıyla bulaşan veya bilinmeyen veya oldukça tehlikeli iletim yollarına sahip olan patojenik faktörler için uygun en yüksek koruma laboratuvarı. Önleyici ve terapötik önlemler yoktur.