آزمایشگاه مکان لازم برای کارهای تحقیقاتی علمی است. سازمان بهداشت جهانی آزمایشگاههای بیولوژیکی را بر اساس سطح ایمنی بیولوژیکی خود (BSL) به چهار سطح تقسیم می کند: P1 (سطح حفاظت 1) ، P2 ، P3 و P4 بر اساس بیماری زایی و خطر عفونت آنها. سطح چهارم بالاترین سطح ایمنی زیستی است که می تواند به طور مؤثر از انتشار عوامل بیماری زا عفونی به محیط زیست جلوگیری کند و تضمین ایمنی را برای محققان فراهم کند.
کارهایی که آزمایشگاه P1-P4 می تواند انجام دهد نیز با توجه به سطح ایمنی طبقه بندی می شود و سطح آن از پایین تا بالا است. موارد زیر الزامات درجه بندی خاص است:
آزمایشگاه P1: آزمایشگاه اساسی ، مناسب برای آسیب کم به بدن انسان ، حیوانات و گیاهان یا محیط زیست ، بدون عوامل بیماری زا برای بزرگسالان سالم ، حیوانات و گیاهان.
آزمایشگاه P2: آزمایشگاه اساسی ، مناسب برای عوامل بیماری زا با آسیب متوسط یا بالقوه به انسان ، حیوانات ، گیاهان یا محیط زیست. این آسیب جدی به بزرگسالان ، حیوانات و محیط زیست سالم وارد نمی کند و اقدامات پیشگیری و درمانی مؤثر را ارائه می دهد.
آزمایشگاه P3: یک آزمایشگاه محافظ مناسب برای رسیدگی به بیماریهای بسیار مضر به انسان ، حیوانات ، گیاهان یا محیطی که از طریق تماس مستقیم یا ذرات معلق در هوا به انسان منتقل می شود ، یا عوامل بیماری زا که برای حیوانات ، گیاهان و محیط زیست بسیار مضر است. معمولاً دارای اقدامات پیشگیرانه و درمانی است.
آزمایشگاه P4: بالاترین سطح آزمایشگاه محافظت ، مناسب برای عوامل بیماری زا که برای انسان ، حیوانات ، گیاهان یا محیط بسیار مضر هستند و از طریق مسیرهای آئروسل منتقل می شوند یا مسیرهای انتقال ناشناخته یا بسیار خطرناک دارند. هیچ اقدامات پیشگیرانه و درمانی وجود ندارد.
